کد مطلب:369700 پنج شنبه 5 اسفند 1395 آمار بازدید:235
»»» فهرست کتاب
نیایش بیست و یکم
. دعای آن حضرت است هنگامی که چیزی غمگینش می ساخت یا گناهان سبب اندوهش می شد .
ای خداوندی که تنها تو بسنده ای بنده تنها و ناتوان را ، و ای خداوندی که تنها تو نگهدارنده ای از هر چه سهمناک و وحشت خیزاست . خطاهای من سبب تنهایی من شده و یاور و همراهی برای من نمانده است . از خشم تو ناتوان گشته ام و کس مرا مددکار نیست .
وحشت از دیدار تو بر من چیره شده و وحشتم را تسکین دهنده ای نیست .
ای خداوند ، چه کسی مرا از ایمنی بخشد ، اگر تو مرا به وحشت افکنده باشی ؟ چه کسی مرا یاری دهد ، اگر تو بی کس
و تنهایم ساخته باشی ؟ چه کسی مرا توانایی بخشد ، اگر تو ناتوانم خواسته باشی ؟
ای خداوند من ، تنها پرورنده است که پرورده خود پناه تواند داد وغالب است که مغلوب خود را ایمنی تواند بخشید و جوینده است که گریخته را یاری تواند داد .
ای خداوند من ، همه اینها به دست توست و گریزگاهی جز به آستان تو نیست . پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و اکنون که به سوی توگریخته ام پناهم ده و اکنون که حاجت به تو آورده ام حاجت من بر آور .
ای خداوند ، اگر تو روی نیکوی خود از من بگردانی ، یا مرا از فضل و احسان عظیم خویش منع فرمایی ، یا روزیت را از من دریغ داری ، یارشته عنایت خود از من ببری ، باز هم برای رسیدن به آرزوهایم راهی جز تو نمی یابم و برای رسیدن به رحمت تو جز تو یاوری نمی جویم ، که من بنده تو هستم ، و در قبضه اقتدار تو و موی سرم چون زمام من به دست توست .
ای خداوند ، جز آنچه تو فرمایی مرا فرمانی نیست . حکم تو بر من روان است . هر چه برای من مقدر گردانی عین عدالت است و مرا یارای بیرون شدن از حیطه فرمانروایی تو نباشد . از دایره قدرت تو پای بیرون نتوانم نهاد . و نیاورم که خود را محبوب تو گردانم و تو را از خودخشنود سازم . و به آنچه در نزد توست جز به طاعت و بخشش و بخشایش تو نتوانم رسید .
ای خداوند ، شب را به روز می آورم و روز را به شب می رسانم ، درحالی که بنده ذلیل
تو هستم . مالک سود و زیان خود نیستم مگر به نیروی تو . بر این گواهی می دهم و به ناتوانی و بیچارگی خود معترفم . پس ای خداوند ، آن وعده که مرا داده ای برآور و هر چه مرا عطا کرده ای به کمال رسان ، که من بنده بینوای زار ناتوان زیان دیده حقیر بی مقدارفقیر ترسان پناهنده توام .
بار خدایا ، بر محمد و خاندانش درود بفرست و چنان مکن که سپاسگزاری در برابر نعمتت را فراموش کنم ، یا از ذکر احسان وبخشش تو غافل شوم ، یا از استجابت دعایمهر چند به تأخیر افتدنومید گردم ، چه در مسرت باشم یا اندوه ، چه در سختی باشم یا آسایش ، چه در عافیت به سر برم یا در بلا ، چه در توانگری باشم یا بینوایی ، چه درفراخی نعمت باشم یا در تنگی معیشت و چه در فقر یا غنا .
بار خدایا ، بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا در همه حال توفیق ده که ذکر جمیل تو گویم و به ستایش تو بر خیزم و سپاست بگزارم ، تا به آنچه از مال دنیا بر من ارزانی داشته ای دلخوش نباشم و به منع تو اندوه نخورم . خوف خود شعار دلم گردان و تنم را به کاری برگمار که تواش می پسندی و مرا از هر چه به من روی آورد ، به فرمانبرداری خود مشغول دار ، تا چیزی که تو را به خشم آورد به دوستی نگیرم و از چیزی که رضای تو در آن است خشم نگیرم .
بار خدایا ، بر محمد و خاندانش درود بفرست و دلم از هر محبتی تهی گردان تا تنها جای
محبت تو باشد ، و به یاد خود مشغول دار و از بیم خودتوانگر نمای و رغبت آن به خود برانگیز و به طاعت خود گرایش ده وبدان راه که بیشترش دوست داری روان بدار و چنان کن که تا زنده ام مقهور رغبت به چیزی باشد که در نزد توست .
ای خداوند ، چنان کن که در این جهان پرهیزگاری رهتوشه من باشدو مقصد من در این سفر رسیدن به رحمت تو و خشنودی تو سرای من و بهشت تو جایگاه من . و مرا نیرویی ده که بار رضای تو بر دوش توانم کشید و از هر که گریزم در تو گریزم و خواست من چیزی باشد که در نزدتو باشد . قلبم را از بدسیرتان به بیم افکن و انس خود و دوستان خود وبندگان فرمانبردارت را نصیب من کن .
بار خدایا ، بار منت هیچ گنهکار و کافر بر دوش من منه و برای هیچ یک از آنان در نزد من نعمت و بهره ای قرار مده و مرا نیز به آنان محتاج مکن ، بلکه آرامش دل و آسایش جان و بی نیازی و کفایت مرا تنها به خود و بندگان نیکوکارت منحصر فرمای .
بار خدایا ، بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا همدم ایشان سازو مرا یاور ایشان گردان و بر من منت نه و شوق خود در دل من افکن و به کاریم بر گمار که تواش دوست بداری و تو از آن خشنود شوی ، که تو برهر کاری توانایی . و ذلک علیک یسیر .